Değişik insanlarız biz, türünün tek örneği Her şeyi, her zaman son dakikaya bırakırız. Son anda olaylara müdahil oluruz.
Son indirimi bekleriz.Son kozumuzu oynarız.Son kez gözden geçiririz.Son gülen olmayı severiz.Sonu gelmeyen sorular sorarız.Sonsuz derecede sıkılırız.Sonuçsuz işler yaparız.Ve asla yolun sonuna geldiğimiz anlamayız.Bayram geliyor yine.Şeker bayramı.Ekranı yine tatile çıkanların, yola dökülen haberleri süsleyecek sütunları. Sonrasında da kazaların. Ölümlerin, mutlu başlayan yolculukların hüzünle biten sonları yansıyacak yüzlere… Şehirdeki kalabalık çarpacak göze. Arife kalabalıkları başlayacak, şehir merkezi arapsaçına dönecek Para yok diye ağlayan herkes bayram alışverişinde olacak İnsanımızın her şeyi son dakikaya bırakma durumu tavan yapmış durumda Hayat kriz geçiriyor bu aralar. İnsanlar birbirlerine kriz geçirtiyor. Tahammül sınırları öylesine azalmış ki, kavga etmek için sebebe bile ihtiyaç duyulmuyor.Gören sokakta çarşıda her şey bedava dağıtılıyor sanacak.Çoluk çocuk herkes çarşıda, yolda, sokakta. Saat fark etmiyor, gündüz gece ayrımı yok. Önce eziyete dönecek hayat. Sonra da etraf kan gölüne dönecek
OYSA,
Bayramları güle oynaya kutlamayı seviyorum ben. Herhangi bir zorunluluk olmadan.Tatlılı, şekerli, hoşgörülü, bol sohbetli. Ne çare ki halkımızın hoş görüsü de, görgüsü de, hoş sohbeti de azalıyor her geçen gün.Allah korusun ama yine izleyeceğiz bayram dönüşünde kan gölüne dönen yolları. Bir anlık dikkatsizliğin ya da dinlenmek için çıkılan tatilin acı sonuçlarını.Bayram size ne ifade ediyor?Kulağımızda çınlayan büyük annelerimizin öykülerinden alıntı mı sadece? Büyükler olmadan kutlaması keyifli olmayan, öpülecek eller olduğu sürece anlam kazanan günler mi? Belki de ben deliye her gün bayram tadında yaşamayı seviyorum.Bayramın tadını çocuklar gibi almayı. Çocuklar gibi sevinmeyi, sevindirilmeyi hatta. Artık hiçbir şeyin tadı eskisi değil, hiçbir bayramın, özel günün. Neden tarih yenilendikçe, eskilerin tadı damağımızdaki lezzetler olarak kalıyor.Neden hiç bir şey eskinin yerini tutmuyor?Ne yemekler, ne şölenler, ne yaşamlar, ne anılar, hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.Neyin tadını en başta bozduk biz?Daha doğrusu her şeyin tadı aynı da insanlar mı bozuldu?İnsanlar bozulunca mı şekil değiştirdi her şey?Biz bozulduk ta suçu bayrama mı atıyoruz?Biz burun kıvırıyoruz her şeye de mükemmeli mi arıyoruz?Gözümüzü kapatıp geçmişi düşünüyor da, gelecek için hiç mi bir şey yapmıyoruz?Bayramın bile tadını çıkaramıyoruz. Yaşamayı unutmuş, ezbere davranırken, tat almayı kenara koyduk zaten. Akan zamana ayak uyduruyoruz o kadar. Bizim yerimize zaman çıkarıyor hayatın, bayramın tadını.Kimin için aktığını bilmediğimiz dakikalar bizim ömrümüzden ömür çalıyor sadece.Bayram bugün Herkesin herkesi seveceği, sevineceği günler. Yaşam telaşının en aza indiği, yavaş hareket edilen günler.
Olacakları şimdiden kestirsek te, yaşanacakları tahmin etsek te, ülkemizin, şehrimizin, uzak yakın tüm sevdiklerimizin bayramı kutlu, hayatları şeker tadında geçsin.Ölümden, afetten uzakSevince yakınca olalım…Herkese İyi Bayramlar.