En çok anne olmayı sevdim ben

Ne zamanki aldım haberini anneliğimin, ne zamanki önce vücuduma sonra yüreğime düştü minik sevdam, o zaman başladı hayatla asıl buluşmam



O zamandan beri hep en çok anne olmayı sevdim ben

O zamandan beri hep en çok anne olmayı seçtim

O zamandan beri hep anneliğim için yaşadım ben

Ve o zamandan beri hep mutlu oldum ben



Bir evlat dünyaya getirmenin en zor kısmı ilkidir hani o yüzünü görmeyi beklediğiniz 9 ayın geçtiği süre.

Kucağımıza aldığımız anda onunla başlar ve biter dünya

Gözlerimiz saniyelerle büyümesini izleyerek geçerken fark ederiz ki büyüdükçe yaklaşır bize yavaştan ayrılık rüzgarları

Yaşı kaç olursa olsun kokusuna doyamayacaklarımız, hep aynı yolda gitmeye, bizi yokluklarıyla sınamaya mahkum eder maalesef



Anlamaz hiçbir çocuk anne baba olmadan ebeveynini

Bu ne menem bir durumdur ve bu durumu pas geçen niye yoktur diye sorarım kendime, aynısını yaşamış bir birey, evlat, anne olarak

Ve hep aynı şeyi düşünürüm, en çok anne olmayı sevdim ben

En çok anne olduktan sonra ağladım

En çok anne olduktan sonra kıymet bildim

Anne olduktan sonra daha bir ben, daha bir can oldum sanki

Cana can oldum da annelikle beraber bambaşka bir vücuda da doğdum sanki



Yeniden doğdum, doğurdum hem kızımı hem kendimi yeniden yoğurdum

Yepyeni benle yepyeni hayatımı daha çok sevdim ben, anne olduktan sonra

Anneliği de anneleri de daha iyi anladım

Daha çok saygı duydum, duyulan endişeye, yapılan tembihlere, verilmeyen izinlere

Daha iyi anlamakla kalmadım, daha iyi yaşadım evlat sevgisinin neler kadir olduğunu, evlat acısıyla Rabbimin nasıl kimseyi sınamamasının idrakini



Dünyanın en zor işinin aslında nasıl da dünyanın en zevkli işi olduğunu

Bir insan büyütmenin nasıl büyük bir yük olduğunu ama bir o kadar tüyden hafif olduğunu bir kere daha anladım, anne olunca.



Allah|ın hikmeti, hediyesi anneliğimizin nasıl da kutsanmış olduğunuzu farkına vararak, bunun kıymetini bilmeyenleri fena halde yadırgadım



Sonsuz, sınırsız bir sevgiyle sevmenin ve karşılıksız sevilmenin hazzıyla dünyaya bakabilmenin keyfini çıkarırken, bunu bize bahşeden Allaha milyonlarca kez şükrettim.



Bir anneler gününde daha yılda bir gün değil hergün hatırladığımız annelerimizin gününü büyük bir zevkle, en kıymetli duygularla kutlarken, anne ve annelik acısı çekenlerin derdine ortak oldum.



Cennetin ayaklarının altında olduğu, analarımızın üstlerinde onları korumaya çalışan bir örtü, kalkan olabilmek olabilmek hayaliyle dualar ettim.



Ne bir evlat, ne bir ananın acı çekmediği bir dünya diledim dualarımda

Ananın evladından ayrılmak zorunda kalmadığı topraklar hayal ettim



Bu anneler gününde tüm dünyaya , hatta toprak anaya bile seslendim içimden

Önce toprak anadan başlasak sevmeye, sonra tüm canlılarla devam etsek dedim yürekten

En küçüğünden başlasak yaradandan ötürü sevmeye ve hep bunu unutmadan yaşasak

Ne annelerin evlatsız ne evlatların anasız kalmaması için çalışsak

Ve her anneler gününde

Acıları değil sevinçleri, mutluluğu paylaşsak

Yolu sevgiden geçen hayatlar yaşasak...