Nabucco Projesi, 2009 yılında Ankara da imzalanan anlaşma ile Türkiye üzerinden AB ülkelerine Batı’nın Şah Deniz doğalgaz sahasından Trans Anadolu Doğalgaz Boru Hattı Projesi aracılığıyla aldığı doğal gazı Avrupa’ya taşınmasını öngörmektedir.
Proje, Rusya’dan yapılan doğal gaz sevkiyatına alternatif olması ile ABD ve AB tarafından desteklenmektedir.
Nabucco Projesi, Azerbaycan doğalgazının Türkiye, Bulgaristan ve Romanya üzerinden
1.229 km’lik boru hattı ile Erzurum’dan Baumgarten bölgesi ve Orta Avrupa’ya taşınmasını öngörüyordu.
Nabucco Projesi’ nin amacı Avrupa’ya ulaştırılan doğal gaz kaynak çeşitliliğini arttırarak kaynak bağımlılığını azaltmaktır.
AB’nin Trans Avrupa Enerji Hattı’nın bir parçası olarak öngören hat, Trans Anadolu Boru Hattı’ndan aldığı doğalgazı Bulgaristan’ın Standja bölgesinde Trans Anadolu projesi ile birleşerek Orta Asya’yı ve Orta Doğu’yu gaz hatları olarak bağlayacak ve Avusturya’nın Baumgarten bölgesi ile birleştirecektir.
Güzergah, Bulgaristan 424 km, Romanya 475 km, Macaristan 383 km, Avusturya 47 km olarak belirlenmiştir.
Türkiye’den BOTAŞ proje ortağı firmadır.
2013 yılında tamamlanması öngörülen proje günümüzde belirsizliğini korumaktadır.
Avrupa’nın doğalgaz ihtiyacını tek başına karşılamak isteyen Rusya doğal gazın en büyük tedarikçisi olan Orta Asya ülkelerinin gazlarını sadece kendisine satmaları için politik ve ekonomik baskılar uygulamaktadır.
Türkiye’nin transit ülke olmaktansa gaz tedarikçisi olmak için Orta Asya ülkeleri ile gaz tedariki konusunda karşılıklı mutabakata varılabilecek politikalar belirlemesi gerekmektedir.
Türkiye, Orta Asya ülkeleri ile gaz tedariki konusunda önemli atılımlar yapabilir.
Nabucco Projesi’ nin gerçekleşmesi ancak güvenilir üreticiler sayesinde olabilir.
Türkiye bu noktada çok önemli bir görev üstlenebilir.
Temmuz 2007 tarihinde Türkiye ile İran arasında imzalanan “Türk-İran Doğal Gaz İşbirliği Üretim Anlaşması” nın Türkiye’ye üretilen doğalgazın başka ülkelere satış hakkı da vermesi son derece önemlidir.
İran, anlaşma ile doğalgaz üretimini arttırma ve teknolojisini yenileme imkânı bulmaktadır.
“Türk-İran Doğal Gaz İşbirliği Üretim Anlaşması” iki devlet açısından büyük öneme sahip bir anlaşmadır.
Anlaşmanın AB’nin geleceğinde enerji koridorlarını çeşitlendirmesi bakımından önemli katkısı olacağı beklenmektedir.
Türkiye’nin en büyük enerji projelerinden Nabucco Projesi’ nin gündemden düşmesi Azeri doğal gazını Avrupa’ya taşıyacak olan Trans Adriyatik Doğalgaz Boru Hattı Projesi’ ni gündeme taşımaktadır.
Nabucco Projesi’ nin yüksek maliyetinin projenin gerçekleşmemesinde etkili olduğu ifade edilmektedir.
Şahdeniz Konsorsiyumu’nun Nabucco Projesi yerine Trans Adriyatik Doğalgaz Boru Hattı Projesi’ ni tercih etmesinin Türkiye açısından herhangi bir sorun teşkil etmediği ve enerji köprüsü olarak tekrar konumunu muhafaza edeceği belirtilmektedir.
Şah Deniz, Hazar Denizi ve Orta Asya doğalgazının Avrupa’ya taşınmasında Türkiye’nin son derece önemli bir ülke olduğu ve bölge politikalarını belirlerken bunu dikkate alması gerektiği asla göz ardı edilmemelidir.